Pozwolę sobie przytoczyć pełną wypowiedź dr Dudy (kierowaną do mnie):
Zgodnie z Pana sugestią przeliczyłem opłacalność inwestycji w ponad normatywną izolację podłogi na gruncie dla najtańszych źródeł energii(pomijając węgiel i opony). Przyjąłem koszt kilowatogodziny 0,15zł/kWh co odpowiada peletom i energii z pompy ciepła. Przyjąłem koszt styropianu =0,037; 140zł/m3. Zwracam uwagę, że koszty energii z tych dwu źródeł mogą drastycznie wzrosnąć. Także nie uwzględniam kosztów amortyzacji źródeł co by odpowiadało rzeczywistym kosztom wyższym od założonych o min 80%. Dla ostrożnego oszacowania przyjąłem stopę dyskonta 5% co uwzględniając podatek belki odpowiada lokacie na 7% i wzrost cen energii o 10% większy niż inflacja ogólna czyli dla inflacji 2% inflację cen energii 2,2%. Przyjąłem wartość U=0,45 dla podłogi na gruncie zgodnie z WT.
Dodanie 30 cm styropianu daje NPV30=108zł IRR30=17%
Dodanie 50 cm styropianu daje NPV30=103zł IRR30=11%
Biorąc dodatkowo pod uwagę, że z wszystkich przegród jedynie ocieplenie podłogi na gruncie jest z przyczyn ekonomicznych niewykonalne, stosowanie cieńszych warstw ocieplenia niż 30cm jest dla inwestora ekonomicznym absurdem. Zatem z punktu widzenia etyki projektant, który nie przedstawia inwestorowi tego rachunku, albo o nim nie wie czyli jest głupcem, albo mu się nie chce czyli jest łajdakiem. Oczywiście klient ma pieniądze i tym samym zawsze rację i jeśli nienawidzi zielonego i pragnie jego zagłady, wtedy należy projektować zgodnie z WT.
Problem w tym,. że dr Duda przedstawia tylko końcowe wyniki, a nie przedstawia wszystkich założeń, czyli między innymi modelu obliczeniowego, którym się posługuje.
Z dalszej korespondencji wynika, że przy obliczeniach posługuje się programem m.in. Audytor OZC.
Program ten wielokrotnie krytykowany przez TB, jest bardzi dobrym narzędziem, ale ma swoje ograniczenia. Ograniczenia te wynikają z przyjętej metodologii obliczeń opartej na normie PN-EN 12831 .
Różne sposoby obliczania strat do gruntu przedstawił jeden ze współautorów programu Audytor OZC w artykule :
http://www.is.pw.edu.pl/~michal_strzesz ... runtNP.pdf .
Można w nim prześledzić jak różne wyniki wychodzą w zależności od metody obliczeniowej.
Nie wiem jaką dokładnie metodę obliczeniową przyjęto w programie Audytor OZC, ale nie jest ona wolna od wad.
Dla jednego z budynków, dla którego liczyłem OZC zrobiłem drobną symulację.
Zastąpiłem grubość izolacji od gruntu z 30cm na 20cm. Roczne zapotrzebowanie na energię do ogrzewania wzrosło z 24,3kWh/m2 rocznie do 30,3kWh/m2 rocznie.
Z ciekawości dodałem pod styropianem warstwę 1m piasku średniego. Tym razem wynik był zaskakujący. Przy 30cm izolacji wynik był 25,1kWh/m2 rocznie, czyli wzrost zapotrzebowania o 0,8kWh/m2 rocznie (pomimo tego, że przy takich danych spadł współczynnik przenikania ciepła do gruntu z 0,082W/m2*K na 0,068W/m2*K.). Przy 20cm izolacji wynik był 26,7kWh/m2 rocznie, czyli także wzrost, tym razem o 2,3kWh/m2 rocznie.
Już chociażby ten przykład pokazuje, że algorytm liczenia strat ciepła do gruntu w tym programie (niestety inne programy też nie są pod tym względem lepsze) jest niedopracowany i przy dużych grubościach izolacji wyniki rzeczywistych strat ciepła mogą znacznie odbiegać od tych obliczonych.
Tym samym obliczenia NPV30 mogą znacznie różnić się od wyliczonych przez dr Dudę.
Jednak zamiast podjąć merytoryczną dyskusję najłatwiej nazwać innych głupcami, czy łajdakami.