TARASY I BALKONY - wady techniczne

Co zrobić, jeśli z naszym balkonem coś jest nie tak?

Gdy zauważamy niepokojące i niezauważalne wcześniej odchylenia od normy w postaci na przykład większych ugięć części balkonu? Najlepiej udać się niezwłocznie do specjalisty w zakresie budownictwa. Nie należy samodzielnie próbować zaradzić problemowi, podpierając na przykład części balkonu. Szczególnie ważne jest to w przypadku balkonów żelbetowych. Zbrojenie płyty dobrane zostaje na etapie projektowania dla określonego typu balkonu przy uwzględnieniu sposobu jego mocowania i podparcia. Dlatego wprowadzając samodzielnie podpory możemy zmienić sposób pracy balkonu problem ugięć nie zniknie, a może pojawić się za jakiś czas w innym miejscu. Działania takie w skrajnych przypadkach mogą być niebezpieczne.

Samodzielne naprawianie balkonu czy ulepszanie jego konstrukcji grozi jego oberwaniem.

Prawidłowe wykonanie balkonów i tarasów jest problemem skomplikowanym technicznie, wymagającym zastosowania odpowiednich, sprawdzonych materiałów oraz staranności prac w najdrobniejszych szczegółach. Rozwiązanie technologiczne musi być odporne na: niekorzystne warunki klimatu przejściowego, obciążenia chemiczne a także na występujące obciążenie użytkowe.

O randze problemu świadczą liczne przeciekające i zniszczone tarasy, uszczelnione najczęściej tradycyjnie warstwami papy lub folii, zabezpieczonej przed zniszczeniem cementową warstwą dociskową oraz okładziną z płytek ceramicznych.

Rozwiązanie to, pomimo najstaranniejszego wykonania, nie było trwałe, gdyż posiada niedopracowane szczegóły -wady techniczne, które prowadzą do zniszczenia całego układu.

Woda przenikająca przez fugi, rysy oraz podciągana kapilarnie poprzez cykle zamarzania i odmarzania doprowadza do spadku wytrzymałości warstwy dociskowej oraz kleju nawet do 50% w stosunku do wytrzymałości początkowej, a dalszy proces degradacji postępował już lawinowo. Najlepszym rozwiązaniem jest zastosowanie"uszczelnienia zespolonego"

Ideą tego rozwiązania jest stworzenie powierzchni maksymalnie odprowadzającej wodę wraz z właściwie uszczelnionymi szczegółami technicznymi. Materiały użyte do rozwiązania charakteryzują się zwiększoną odpornością na czynniki atmosferyczne takie, jak: cykle zamarzania i odmarzania, szkodliwy wpływ soli zawartych w wodzie lub w powietrzu. Posiadają również zwiększoną przyczepność oraz dużą elastycznością połączeń przy wahaniach (temperatur od -30 do + 60 °C! występującej na powierzchni tarasu.

Rodzaje tarasów:

taras posadowiony bezpośrednio na gruncie
taras na płycie żelbetowej wyniesionej ponad poziom terenu
taras nad pomieszczeniem nieogrzewanym
taras nad pomieszczeniem ogrzewanym

Przyczyny przeciekania tarasów:

woda przenikająca przez fugi, spękania, rysy i brak właściwej hydroizolacji
nieszczelności w dylatacjach, w miejscach zamocowania słupków, barierek i poręczy, na przejściach pomiędzy powierzchnią tarasu a ścianą i stolarką drzwiową, wilgoć podciągana kapilarnie
cykle zamarzania i odmarzania
szkodliwe sole zawarte w wodzie lub powietrzu
efekt tzw. "punktu rosy"
niewłaściwe parametry zastosowanych materiałów
błędy projektowe i wykonawcze

Skutki:

odpadanie płytek
przecieki przez warstwy konstrukcyjne
plamy i zacieki na suficie i ścianach pomieszczenia pod tarasem
rozwój grzybów, alg, pleśni, roztoczy, bakterii
łuszczenie się i odpadanie tynku
korozja betonu płyty nośnej
korozja zbrojenia płyty nośnej

Zastosowany system uszczelnienia powinien zapewnić:

skuteczną i trwałą barierę dla wody i wilgoci
dyfuzję pary wodnej
ochronę budynku lub budowli przed zniszczeniem
łatwość utrzymania tarasu w czystości
estetyczny wygląd
wysoki komfort i wygodę użytkowania

KTH - Krystian Tarnowski Hydroizolacje