ZUŻYCIE ENERGII A OCHRONA PRZECIWWILGOCIOWA

Woda wykazuje wyraźnie wyższą przewodność cieplną niż powietrze. Dlatego przewodność cieplna materiału budowlanego wzrasta wraz ze wzrostem zawartości wilgoci. Za główną przyczynę pogorszenia właściwości termoizolacyjnych można uznać wodę znajdującą się w zawilgoconych porach, która może przewodzić znacznie więcej ciepła niż byłoby to możliwe w porach wypełnionych powietrzem. Wyniki badań wykazują w wysokim stopniu liniową zależność między odniesioną do objętości zawartością wilgoci w różnych materiałach budowlanych a ich przewodnością
cieplną.

Hydrofobizacja elewacji w odniesieniu do efektywnej ochrony przed wodą deszczową mineralnych okładzin elewacji zazwyczaj wchodzi w rachubę wyłącznie "niewidoczna" hydrofobizująca impregnacja elewacji. Badania przeprowadzone w Instytucie Fraunhofera Fizyki Budowli w Holzkirchen wykazały, że elewacja ceglana mocno obciążona wilgocią po wykonaniu zabiegu hydrofobizacji przez lata powoli wysycha. Zawartości wilgoci określone na podstawie powierzchni próbnych przed i po hydrofobizacji umożliwiają oszacowanie możliwych oszczędności energii osiągniętych w wyniku tych zabiegów. W tym celu przyjęto jako średnią zawartość wilgoci w całym przekroju wilgotnej ściany wartość 160 kg/m2. Odpowiada to objętościowej wilgotności wynoszącej 16%. Przeciwstawiono temu higroskopijną wilgotność zrównoważoną cegły wynoszącą ok. 2% obj. Odpowiednio do tych wartości można w przybliżeniu określić odpowiednie przewodności cieplne cegły

tak więc im bardziej sucha przegroda tym więcej oszczędzasz na zużytej energii i ogrzewaniu

Szkoda, ze nie ma badań jaki wpływ na Lambdę materiałów w przegrodzie - ma sam ruch powietrza!

Beton komórkowy 400 posiada mniejszą wartość współczynnika przewodzenia
ciepła od betonu komórkowego 600. Należy to tłumaczyć mniejszą gęstością
pozorną materiału przy jednakowym składzie fazy stałej. Natomiast charakteryzuje
się on większą wartością jednostkowego przyrostu współczynnika mst
na %vol. Współczynnik przewodzenia ciepła lambda gazobetonu odmiany 400
w stanie suchym jest 6,08 razy mniejszy niż w stanie nasycenia wodą, a w przypadku
odmiany 600 3,9 razy mniejszy, co można interpretować faktem, iż woda
wypełniająca pory w materiale wilgotnym miała większy wpływ na wartość tego
parametru. Związane to jest z większym udziałem masowym wody, przy zbliżonej
nasiąkliwości materiału.
Należy nadmienić, że beton komórkowy jest materiałem, który intensywnie
wchłania wodę, ale w porównaniu np. z cegłą ceramiczną, proces odparowania
wody z betonu komórkowego jest znacznie dłuższy.

Temat bardzo istotny nie tylko ze względu na straty energii, ale również ważny ze względu na zniszczenia jakie powoduje wilgoć w zewnętrznych warstwach ścian. Niestety działania użytkowników budynków w zakresie hydrofobizacji powierzchni zewnętrznych są bardzo nikłe...