Zbrojenie ław - prośba o pomoc

Drodzy forumowicze,

Proszę o pomoc w następującym temacie. Otóż stało się... Zbrojenie ław zostało zalane w taki sposób, że najprawdopodobniej nie na całym jego przebiegu została zachowana otulina od spodu. Za podkładki dystansowe zbrojenia posłużyły dodatkowe strzemiona w zbrojeniu, rozłożone co 1,5-2 metry. Nie wychwyciłem tego od razu, a dopiero po przeglądnięciu zdjęć z budowy. Na fragmentach zbrojenie się obniżyło, zbliżając do gruntu na spodzie wykopu. Nie było podkładu z chudziaka.

Sama budowa to już obecnie SSO. Dom sobie stoi, nie zauważyłem jak dotąd żadnych niepokojących objawów. Kierownik budowy twierdzi, że jest ok, nie będzie to miało wpływu na konstrukcję, to samo twierdzi zaprzyjaźniony inspektor nadzoru (tu, w przeciwieństwie do kierownika, nie widzę żadnych powodów, dla których miałby ukrywać prawdę). Według obydwu konstrukcja mnie przeżyje, w czym ma pomóc m.in. dobry grunt (piaski drobne do 2,3 metra głębokości), niewielki gabaryt budynku (parter + poddasze użytkowe), rozmiar samych ław i niski poziom wód gruntowych (do 3 metrów ich nie stwierdzono). A sama korozja, jeśli wystąpi, to proces rozłożony na dziesięciolecia. Spotkałem się też z opiniami, że nie tak budowane domy stoją do dziś - chociażby w PRL ławy mało kto robił, nie mówiąc o zbrojeniu. W okolicy jest sporo "klocków" z lat 70., które stoją i nic się nie dzieje.

Mnie to jednak nie chce dać spokoju. I stąd pytanie - czy można (i warto) coś z tym zrobić? Czytałem o różnych dziwactwach jak podbijanie fundamentów (w tym przypadku nie na tyle aby wykonać nową ławę, tylko wstrzyknąć coś pod nią, z 8-10 cm jakiegoś materiału, który "doizolowałby" ławę od spodu) czy nawet iniekcja geopolimerów. Robi się w ogóle takie rzeczy? A może są jeszcze inne sposoby, żeby coś temu zaradzić?

Oczywiście zostawienie całości w spokoju i obserwowanie też jest jakimś sposobem - zwłaszcza, że większość opinii jakie zebrałem skłania się właśnie ku niemu.

Za wszelkie sugestie dziękuję!

Odpowiem ogólnie, ponieważ nie widziałem Twojego projektu i nie znam szczegółów.
Dawniej nie stosowano zbrojenia podłużnego ław ale często dochodziło do uszkodzenia budynków. Zbrojenie w ławach betonowych stosuje się aby zabezpieczyć budynek przed skutkami nierównomiernego osiadania, a w konsekwencji pękania ścian i stropów.
Betonowa otulina prętów zbrojeniowych chronić ma pręty zbrojeniowe przed korozją. W przypadku gdy ława wykonywana jest bezpośrednio na gruncie (bez warstwy wyrównawczej z chudego betonu), to minimalna grubość otuliny betonowej powinna wynosić 8,5 cm. Niniejszą grubość otuliny mierzy się do zewnętrznej krawędzi strzemion, a nie zbrojenia głównego.
Jeśli otulina jest mniejsza to zmniejsza się trwałość ławy oraz w dalszym okresie eksploatacji budynku, zmniejszy się jego odporność na nierównomierne osiadania. Jeśli w niektórych miejscach zbrojenie ław jest od spodu odsłonięte, nie posiada betonowej otuliny to musisz liczyć się z tym, że po kilku latach pręty zbrojeniowe skorodują. Pewnym pocieszeniem jest to, że skorodują w pierwszej kolejności stykające się z gruntem dolne pręty zbrojenia podłużnego oraz strzemiona, natomiast dwa górne pręty podłużne szkieletu zbrojeniowego ławy będą chronione przez betonową otulinę.

Om3k pisze:Odpowiem ogólnie, ponieważ nie widziałem Twojego projektu i nie znam szczegółów.

Jasne, dziękuję że w ogóle odpowiedziałeś

Om3k pisze:Dawniej nie stosowano zbrojenia podłużnego ław ale często dochodziło do uszkodzenia budynków.

Tak z ciekawości, kiedy masowo zaczęto stosować to rozwiązanie? Koniec PRL? Wcześniej?

Om3k pisze:Jeśli otulina jest mniejsza to zmniejsza się trwałość ławy oraz w dalszym okresie eksploatacji budynku, zmniejszy się jego odporność na nierównomierne osiadania.

Załóżmy, że przez te pierwsze kilka lat budynek osiądzie i ustabilizuje się. Czy jest możliwe, żeby po tym okresie dalej siadał (zakładając, że nie zmienią się warunki gruntowe ani nie dojdą inne czynniki zewnętrzne, jak drgania)?

Om3k pisze:Jeśli w niektórych miejscach zbrojenie ław jest od spodu odsłonięte, nie posiada betonowej otuliny to musisz liczyć się z tym, że po kilku latach pręty zbrojeniowe skorodują. Pewnym pocieszeniem jest to, że skorodują w pierwszej kolejności stykające się z gruntem dolne pręty zbrojenia podłużnego oraz strzemiona, natomiast dwa górne pręty podłużne szkieletu zbrojeniowego ławy będą chronione przez betonową otulinę.

Jak zachowuje się rdza? Będzie szła po strzemionach do góry (mimo, że są prawidłowo osłonięte otuliną)? Jakie jest tempo tego procesu zważywszy na środowisko (ograniczony dostęp powietrza)?

Nie znam daty kiedy zaczęto stosować zbrojenie podłużne ław betonowych. Może na to pytanie odpowie Tobie jakiś inny forumowicz, który bardziej interesuje się historią budownictwa.
Udzieliłem odpowiedzi ogólnej ponieważ nie znam Twojego projektu, który może zawierać szereg rozwiązań wymagających zastosowania zbrojenia podłużnego ław nie tylko ze względu na nierównomierne osiadanie lub unoszenie się gruntu, ale czasem wymagane jest zbrojenia ławy z powodu jej zginania. Taka sytuacja występuje w kilku szczególnych przypadkach, np.: gdy występują większe otwory w ścianach (brama garażowa, szerokie okna na taras) lub gdy na ławach fundamentowych posadowione są słupy (obciążenie punktowe); itd. Wówczas ławy fundamentowe są dodatkowo zginane w płaszczyźnie podłużnej i trzeba zastosować zbrojenie podłużne ław z uwagi na momenty zginające.
Nie można zakładać, że na 100% budynek nie będzie dalej osiadał. Podczas całego okresu użytkowania obiektu mogą bowiem wystąpić takie czynniki jak: osiadanie lub podnoszenie się gruntu na skutek robót budowlanych realizowanych w sąsiedztwie, osiadania lub pęcznienie gruntu od wahania poziomu wody gruntowej, występowanie pod częścią budynku słabszego, słabiej zagęszczonego podłoża, wysadziny mrozowe, lokalne zmiany poziomu wody gruntowej od posadzonych drzew przy budynku; rozluźnienie, rozmycie się gruntu na skutek awarii instalacji wodnej lub kanalizacyjnej, zjawisko sufozji, wpływy górnicze itd.
Prędkość korozji stali w gruncie uzależnione jest m.in. od obecności wody i wilgoci oraz rodzaju gruntu. Korozja przebiega najszybciej w pierwszych latach użytkowania. Z czasem, w miarę osadzania się produktów korozji, dochodzi do spowolnienia tempa tego zjawiska.